Pochrzyn chiński
Dioscorea polystachya

Pochrzyn chiński pospolicie zwany jest chińskim ziemniakiem. Roślina należy do rodziny pochrzynowatych. Obszar jej naturalnego występowania to Azja Wschodnia. Jest to pnącze, które owija się wokół podpór. Łodyga może osiągnąć długość do 8 m. Liście są kształtu sercowatego. Mają ciemnozieloną barwę. Kwiaty są dwupienne. Mają specyficzny, cynamonowy zapach i są żółtej barwy. Kwitną od czerwca do sierpnia. Owocem jest skrzydlata torebka. Roślina tworzy bulwy, które są jadalne.
Roślina najlepiej rośnie na słonecznym stanowisku. Wymaga gleb przepuszczalnych i żyznych. Najlepiej gdyby były umiarkowanie wilgotne. Podłoże powinno być dobrze zdrenowane.
Pochrzyn chiński może być rozmnażany z nasion, bulw lub z odciętych nadziemnych części. Ostatni sposób jest najczęściej wykorzystywany. Fragmenty pędów należy wysadzić do doniczek z ziemią. Po ustąpieniu przymrozków można przesadzić je do gruntu.
W okresie jesienno zimowym, roślina wymaga okrycia. Pochrzyn chiński nie jest całkowicie mrozoodporny. Gdy nadziemna część rośliny obumrze należy okryć bulwy. Do tego zabiegu najlepiej wykorzystać przekompostowaną korę. Pochrzyn chiński wymaga również przycinania. Wiosną należy podcinać pędy tuż nad ziemią.

Komentarze

Informacje

Zdarzenia