Drzewo w Polsce osiąga 25 metrów. Korona regularna, stożkowata, zmienna w kształcie, u starszych drzew często szerokosłupowa. Gałęzie są sztywne, rosną na pniu pod kątem prostym, tworzą zwykle wyraźne, oddalone od siebie piętra. Kora na pniu brunatnoszara, łuszcząca się, dość gruba i głęboko spękana.
Pączki są stożkowate, bez żywicy, pokryte odwijającymi się łuskami. Pędy są nagie, grube, żółtawobrązowe do żółtopomarańczowych. Sosna kłująca ma sztywne igły, ostre, kłujące, długości 2-3 cm, srebrzyste w całej koronie, odstające od pędu pod kątem prostym i osadzone szczoteczkowato. Szyszki są wydłużone, cylindryczne, długości do 10 cm, jasnobrązowe, obficie pokryte żywicznymi wyciekami.
Świerk kłujący srebrny jest drzewem bardzo wytrzymałym na niskie temperatury i na susze. Dobrze rośnie w miastach, ponieważ ma wysoką odporność na zanieczyszczenie powietrza.
Jest mało wymagający w stosunku do gleby - dobrze rośnie nawet na bardzo suchych glebach piaszczystych i żwirowatych.
Świerka kłujący srebrny pięknie wygląda np. sadzony w szpalerach chroniących przed wiatrem, śniegiem, kurzem i nadmiernym nasłonecznieniem. Doskonale znosi cięcie i formowanie, może być więc sadzony jako żywopłot.
Komentarze
Informacje
Zdarzenia
Zaznacz/ odznacz wszystkie